کسبه زابل در مضیقه تامین اقلام بهداشتی/ دولت انتظار دارد مردم از مردم حمایت کنند
رئیس اتاق اصناف زابل گفت: دولت انتظار دارد، مردم از مردم حمایت کنند، در گروه‌های خیریه، تمام آسیبی که مردم دیده‌اند را جبران کنند، کسبه خودشان ماسک، دستکش و الکل را بخرند و قیمت کالا را افزایش ندهند و مالکان، اجاره بهای خود را ببخشند؛ اما دولت خود در مقابل این آسیب بزرگ که بر پیکره جامعه و به ویژه بازار پدید آمده است، چه خواهد کرد؟
مهدی اکبری در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اتاق اصناف ایران بیان کرد: امروز با سفید شدن شرایط در زابل بیشتر واحدهای صنفی در زابل بازگشایی شده است اما ما در تامین اقلام بهداشتی در مضیقه هستیم. نخست این که این دست از کالاها به طور کلی در زابل کم است و دوم این که کسب توان مالی تامین این اقلام بهداشتی را ندارند.
وی اظهار کرد: البته در چند نوبت انجمن‌های خیرخواهانه و سپاه برخی از اقلام بهداشتی را توزیع کردند اما این توزیع خاص اصناف نبوده است و برای عموم مردم بوده است و بیشترین نیاز ما امروز ماسک است.
اکبری گفت: این شهر مرزنشین است، کسی به ما توجه لازم را ندارد و نیمی از مردم از نظر توان مالی، ضعیف هستند.
رئیس اتاق اصناف زابل خبر داد: اصناف این شهر، به ویژه در صنوف کیف و کفش، پوشاک، آرایشگران مردانه و زنانه و خرازی‌ها به شدت تحت تاثیر فشار کرونا هستند و هنوز حمایتی از کسبه نشده است. البته شماره حساب‌هایی گرفته شده است تا از کارگران حمایت شود اما هنوز اقدامی در این زمینه نشده است.
وی به موضوع چک‌های برگشتی نیز اشاره کرد و افزود: چک‌های برگشتی کسبه هم زیاد شدده است و بانک آن‌ها برگشت می‌زند. تنها به موجب این چک‌های برگشتی، سوء پیشینه لحاظ نمی‌شود اما بسیاری از کسبه پایشان به دادگاه رسیده‌اند. ما تولیدی چندانی نداریم و بیشتر از مشهد و تهران خرید می‌کنیم آن‌ها هم بیشتر چک‌ها را اجرا گذاشته‌اند.
اکبری گفت: بیشتر واحدهای صنفی زابل، اجاره‌ای هستند و البته اجاره‌ها پایین است. به طوری که بیشترین اجاره بهای ماهانه در این شهرستان شاید یک و نیم میلیون تومان باشد. برخی از مالکان کمک هم کرده‌اند و نیمی از اجاره‌بها را طلب کرده‌اند اما وقتی نداریم این مبالغ را بپردازیم هر چه مالکان تخفیف دهند سودی ندارد. موضوع مهم‌تر این که نمی‌توانیم از مالکان بخواهیم بیش از این کمک کنند چون خودشان به این درآمد نیاز دارند.
رئیس اتاق اصناف زابل در انتقادی اظهار کرد: چرا دولت خود، بیمه را نمی‌بخشد؟ دولت از مردم می‌خواهد که به هم کمک کنند اما خود، کمکی به کسبه نمی‌‌کند. مردم با کارهای خیرخواهانه در حمایت از آسیب‌دیدگان از هم سبقت می‌گیرند اما دولت با وجود جلسات مکرر با بخش خصوصی، کار خاصی نکرده است تا بتوانیم از این بحران نجات یابیم. اگر ۲ماه بیمه نگیرند، پول آب و برق را دریافت نکنند و یا مالیات را ۶ ماه ببخشند خواهند دید که مردم چطور با جان و دل این کمک را جبران می‌کنند.
وی در پایان و در مثالی بیان کرد: یک شیرینی‌پزی داریم که ۱۶کارگر دارد. ماهی ۱۱میلیون تومان به اداره بیمه پول می‌دهند. حالا که این شیرینی‌پزی دو ماه تعطیل بوده است، ۲۲میلیون تومان پول بیمه داده است بدون این که درآمدی داشته باشد. این تنها یکی از هزینه‌ها است و ما نیازمند حمایت هستیم./پ/
